Een paar jaar geleden ging ik met iemand van de gemeente op bezoek bij een nieuw wijkcentrum in het Oude Noorden. Doel van het bezoek was om te zien hoe het Turkse wijkcentrum met de buurt, de niet Turkse wijkbewoners, verbonden kon worden. We begonnen met een rondleiding en het gezicht van de gemeenteambtenaar betrok, toen ons een zaal getoond werd met kastjes voor de schoenen bij de deur, tapijten op de grond en een gestoelte voor een spreker. Dat het wijkcentrum een gebedsruimte of een moskeefunctie zou krijgen was blijkbaar niet de afspraak geweest.

Nu moeten van het gemeentebestuur alle godsdienstige activiteiten rigoreus uit de wijkcentra verbannen worden. Zou het gemeentebestuur weten dat veel wijkcentra in de stad zijn opgezet als Rooms Katholiek, Hervormd of Gereformeerd wijkcentrum? En dat het motief van de kerken in de meeste gevallen was, niet het winnen van zieltjes voor de eigen groep, maar het leveren van een bijdrage aan het verheffen van de wijkbewoners.

Het verschil met toen is dat er nu de Islam is. De Islam wordt geassocieerd met vrouwenonderdrukking, homohaat en bomgordels. De Islam wordt beschouwd als iets wat gedoogd moet worden, er is nu eenmaal vrijheid van godsdienst, maar niet meer dan dat.

De gedachte dat godsdienst een opbouwende betekenis heeft die aan mensen ten goede kan komen is blijkbaar niet meer van deze tijd.