Op de hoek van de Bloklandstraat en de Eerste Pijnackerstraat, in de buurt van de Hildegardiskerk, is een blok huizen gesloopt. Twee rijen over een lengte van zo’n 100 meter. Midden op de kale steenwoestijn is één huis overgebleven. Ze hebben het voorzichtig losgemaakt van de panden waar het tussen stond, de zijwanden gestut en met isolatie bekleed. Hoog, smal en kwetsbaar staat het huis er, als een oorlogskind dat zich na een bombardement verdwaasd afvraagt waar iedereen gebleven is.

Het laat negentiende eeuwse huis is van een echtpaar. Het is sinds generaties in de familie en het echtpaar had niet lang geleden veel geld aan een renovatie besteed. De wooncorporatie die het huizenblok door nieuwbouw vervangt wilde niet genoeg betalen zodat niets anders overbleef dan in het bestaande huis te blijven.

Zo nu en dan fiets ik er langs om vast te stellen dat het huis nog overeind staat.