Ik ontmoette haar bij de viering van het vijfjarig bestaan van inloophuis de Paraplu. Ze vertelde dat ze als meisje met vader, moeder en tante uit Mumbai, India, naar Nederland gekomen is. Ze deed MBO en een aanvullende cursus administratief werk. Getrouwd, een zoon gekregen en gescheiden. Het laatst heeft ze gewerkt in de administratie van een bedrijf. Nadat de extra toelage van het UWV, die haar een goedkope arbeidskracht maakte, stopgezet werd, kwam ze zonder werk.

Twee weken eerder sprak ik met een meisje van een studentenuitzendbureau. In Rotterdam werken honderden studenten via het uitzendbureau bij verzekeringsbedrijven en administratiekantoren. Studenten zijn goedkoper en flexibeler inzetbaar dan vaste werkkrachten. Daar is dus niet alleen sprake van arbeidsplaatsen die wegvallen door automatisering.

Stimuleringsactiviteiten van de overheid werken maar zeer beperkt. Ik weet ook niet hoe mensen, zoals de dame die ik bij de Paraplu sprak, kans op werk hebben. Maar een geliberaliseerde arbeidsmarkt maakt een grote groep mensen kansloos. Dat lijkt me een onbevredigende toestand die vraagt om een oplossing.