Het BBP is de standaard waarmee de stand van het Nederlandse welvaartsniveau wordt gemeten. BBP staat voor ‘Bruto Binnenlands Product.’ Dit jaar bedraagt dat het astronomische getal van 700 miljard euro, de som van de omzet in de huishoudens, de bedrijven en de overheid.

Er is nu een parlementaire werkgroep die zich buigt over criteria waarmee de welvaart anders of beter vastgesteld kan worden: niet alleen met de cijfers van het BBP maar ook met andere criteria zoals de staat van de gezondheidszorg, het onderwijs en het welbevinden van de bevolking.

In de gedachte van de werkgroep kan ik me wel vinden: ‘niet alles is economie.’ Als je inzicht wilt krijgen of wilt meten hoe het er in Nederland en met zijn inwoners voorstaat dan kun je andere factoren mee laten tellen.

Maar wat hebben we behalve de materie? Wat hebben we nog te meten als alles wat telt materie is en alles tot materie wordt herleid en met geld wordt gemeten?

Het geluk van onze kinderen, de manier waarop we met vreemdelingen omgaan, de kansen die iemand op de arbeidsmarkt heeft, de betekenis van cultuur, het besef van vrijheid?

De materie heeft als een alles verslindend monster van het leven bezit genomen en al het andere ondergeschikt gemaakt of weggevaagd. (Ik heb eens iemand horen voorrekenen dat de staat afhankelijk is van de BTW inkomsten en dat daarom alles gelegen is aan het stimuleren van de consumptie van de burgers.)

Hoe daar iets in te veranderen? Ik zou het niet weten, behalve dan met een bewustwording dat er een toestand bestaat waaruit je je kunt bevrijden.

En door je toe te leggen op een vorm van sober leven.

Goedkope of makkelijke oplossingen zijn er niet.