Zo’n honderd jaar geleden was Oepke Noordmans, ver familielid van onze (ex-) koster Peter, dominee in het dorp Suameer in Friesland. In de jaren tachtig was ik dominee in Suawoude, een kilometer of vijf van Suameer. Oepke Noordmans was een apart en origineel mens. Hij was, denk ik, een briljante theoloog. Hij bleef zijn leven lang dorpsdominee, terwijl hij professor had kunnen worden.

Oepke Noordmans trouwde, toen hij in Suameer stond, met een dochter van de dominee van Suawoude, die Oosterhuis heette. Dominee Oosterhuis is niet oud geworden, hij ligt in Suawoude op het kerkhof. Midden tussen de sobere grijze grafstenen staat een indrukwekkend monument, een witmarmeren zuil met een opengeslagen bijbel erop. Volgens de overlevering betaalde de gemeente dominee Oosterhuis zo slecht dat hij van de honger is doodgegaan, het dure grafmonument was ter verzoening van hun slechte geweten. Als ze het geld voor het monument tijdens zijn leven aan de dominee hadden betaald dan was hij vast niet gestorven, zegt ook de overlevering.

Mede naar aanleiding van het tragische einde van zijn schoonvader heeft Oepke Noordmans zich sterk gemaakt voor een vast traktement voor predikanten. Ik dacht deze week aan Oepke Noordmans, omdat ik in Suawoude wel eens mensen hoorde vertellen die hem nog hadden meegemaakt. Hij had een grote vrees voor besmettelijke ziekten. Als hij op ziekenbezoek ging, stootte hij met een stok de deur open en sprak door een kier de zieke toe, terwijl hij een zakdoek voor zijn gezicht hield.