Beste wensen
Beste wensen
Nog een dag of tien, dan hoeft het niet meer. Iedereen de ´beste wensen´ toezeggen. Een merkwaardige gewoonte eigenlijk. Als het nieuwe jaar begonnen is, voor je elkaar informeert over wat ook maar, dien je dat eerst te doen. Je voegt de ander toe: de beste wensen hè! Ja voor jou ook, antwoordt deze dan. Dat gezegd hebbende gaan we over tot de orde van het nieuwe jaar. Maar wat wens je elkaar nou eigenlijk? Al het beste? Weet je wat het beste is voor hem of haar? Geluk, voorspoed, beterschap, herstel van een gestrand huwelijk, herstel van een nare ziekte… Een zoen, knuffel of hug vervangt onze taalarmoede op zo´n moment.
De beste wensen, het lijkt een beetje op het keurig ingepakte verjaardagscadeau dat twee broers elkaar om en om bij hun verjaring schenken, en weer terugschenken, steeds het zelfde pakje. Met de beste wensen er bij natuurlijk. Ze hadden namelijk geen idee wat ze elkaar moesten schenken, een envelop met inhoud was zo saai, een echt cadeau beter. Alleen pakken ze het nooit uit, maar geven het over en weer, heen en weer.
De ´beste wensen´ is mogelijk net zo´n versleten begrip als ´nog een fijne dag verder´ waar ik eerder eens over schreef. Sommige mensen roepen op afstand als ´van hetzelfde ook voor jou´, voor je nog maar een woord uitbrengt.
Wat zou het indringend zijn als we de moeite en tijd konden nemen ons zo in het leven van onze gesprekspartner te verdiepen, dat we iets zinvols konden zeggen: voor jou een jaar vol spannende nieuwe liefde. Of een jaar met de ontmoeting van je leven. Of een jaar met gezond kind. Of met ineens drie kleinkinderen. Of een geslaagde pensionering, een geslaagd toelatingsexamen, een dokter die zegt dat er niks aan de hand is. Een duurzaam jaar voor wie geen plofkip meer wil eten. Dat vraagt enige inleving voor de we naar de receptie gaan. Wie komen we straks tegen? Dan wordt het ter plekke heel onderhoudend en toch nog heel gezellig.
Bert Kuipers