Fietsend door Rotterdam dat in uitbundige lentestemming lijkt na een lange bittere winter die seizoenen heeft aangehouden is een ervaring die ik niet wil vergeten. Mensen, niet persé ergens op weg naar toe, niet aan het winkelen, niet aan het eten en drinken. Ze doen het allemaal, onderweg zijn, kopen en consumeren, maar de eigenlijke reden van buiten zijn is buiten zijn, onder de mensen, tussen de mensen, met de mensen zijn.

Het zal straks wel voorbij zijn, dan gaan we allemaal weer gehaast, langs elkaar heen, op weg ergens naar toe, gauw geërgerd omdat een ander in de weg staat of in zijn onhandige traagheid mij stoort. Maar dit moeten we niet vergeten. Als er dan iets is wat het voorbije jaar heeft gebracht dan is het dit. Een voorbijgaande ervaring van hoe goed mensen het kunnen, en hoe leuk het is: het leven in de grote stad.