Bij ons thuis kijken we zo nu en dan naar Flikken Rotterdam. Een politieserie met Rotterdam als decor. Het vaakst komt de Erasmusbrug in beeld, van zuid naar noord, van noord naar zuid, overdag of ’s nachts: hij is altijd mooi. Ook het kerkhof op Kralingen Crooswijk, de Boompjes en steeds weer de haven zijn de achtergrond van de verwikkelingen rond de nuchtere Rotterdamse politiemannen en vrouwen en de boosdoeners.

Laatst werd in Flikken Rotterdam een criminele activiteit in de Zaagmolenstraat opgerold, op een steenworp bij ons vandaan. “Dat is op nummer 88b”, riep Marian terwijl ze in de richting van de keuken wees, alsof we het politieoptreden om de hoek konden gaan bekijken.

Het leven speelt zich af tegen het decor van de stad: de straten, de gebouwen, de mensen. In de tv-serie wordt gesuggereerd dat de grootste gevaren niet buiten maar binnen schuilen: de grootste ellende gebeurt achter de voordeuren, in de huizen van de mensen. Hoezo dan: onveiligheid op straat?