Wat mij aanspreekt is hun onverstoorbare anders dan de anderen zijn. Maar dat ze in Staphorst met zijn zeshonderden in de kerk gaan zitten, omdat “je niet bang voor Corona hoeft te zijn als je in Jezus gelooft”, zoals een Staphorster op de t.v. uitlegde, is dwaas. De meeste jongeren die gezond zijn hebben van Corona ook niet veel te vrezen, maar we komen er alleen vanaf als iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt en dat blijkt dus verrekt moeilijk als je niet in een politiestaat leeft.

Blijft over de vraag hoe onmisbaar een kerkdienst voor een christen is. Voor de mensen in Staphorst is het naar de kerk gaan een eerste levensbehoefte. Als teken van anders dan de anderen zijn vind ik dat te waarderen. Maar de vraag is of het christen zijn staat en valt bij het naar de kerk gaan.

Waar ik mij meer van bewust ben geworden is het belang van kerk als een plek waar mensen elkaar ontmoeten als onderbreking van ons bestaan alleen of in een huishouden. En hoe je dat kunt gaan missen.

Die onderbreking ervaar je ook als je naar het café gaat. Ja, maar in de kerk is het te verstaan als een appél. Het maakt je meer mens.