Op een bijeenkomst was bij wijze van intermezzo een optreden door een pianiste en een zangeres. De pianiste vertelde wat we gingen horen: een mij onbekend lied uit een niet bekende film. Waarom, vroeg ik me af, had ik liever dat ze iets speelden wat ik al kende? Sinds wanneer hoor ik liever een lied of een muziekstuk dat ik eerder hoorde? Van een enkel lied of muziekstuk weet ik nog wanneer ik het voor het eerst hoorde en vooral waar. Cirkelt een mens op mijn leeftijd rond in een universum waarin alleen het bekende en vertrouwde er nog toe doen?

Ik denk aan Abraham in de bijbel. Hoewel de oudtestamentische leeftijden niet allemaal betrouwbaar zijn, wordt gezegd dat hij 75 jaar was toen hij hoorde: “ga weg uit je land, verlaat je familie, verlaat ook je bekenden en ga naar het land dat ik je zal wijzen”.

Verhuizen, dat wil ik niet. Maar als mijn oren doof zijn voor het nieuwe en mijn ogen het onbekende niet zien, dan moest ik toch aan Abraham maar een voorbeeld nemen.