Op mijn leeftijd moet ik het onmiddellijk opschrijven: een uur geleden hoorde ik op de radio een uitspraak die ik al niet meer woordelijk kan herhalen. De minister van economische zaken, Kamp, zei dat de economie van ons land op het punt staat te “boomen”.

De kooplust van de mensen neemt toe, er komen meer banen en gauw zullen ook, na jaren van stagnatie, de lonen stijgen.

Ik misgun het niemand. Mijn kinderen zijn net aan hun eerste baan, of bezig daarmee te beginnen. Prettig, ook voor hen, dat de omstandigheden gunstig zijn.

Maar, voordat we met z’n allen weer de koopgoot in duikelen op weg naar de dolle dwaze dagen van de Bijenkorf, vraag ik nog even of we dit willen.

Of we niet hadden bedacht dat we af moesten zien te komen van de mentale oververzadiging die nergens toe leidt, alleen maar naar de volgende crisis, waar weer vastgesteld zal worden dat een deel van de wereld op te grote voet leeft.