Voor de preek uit

Naar Erasmus
Afgelopen jaar hebben we in de Laurenskerk weer catechisatie gegeven. Voor het eerst sinds heel lang. Een keer of zes, op zondagmorgen. Met jongeren van de beide kerkgemeenschappen samen. Dat loont meer, en bovendien, jongeren hebben geen idee dat er een wezenlijk verschil zou zijn tussen onze beide clubs. Als collega Bernard preekt mag ik les geven en andersom. Zaterdag organiseerden we een uitje tot slot, naar Gouda, een tentoonstelling over Erasmus. Want we willen vormend blijven tot het laatste moment.
Wel een gedoe, om iedereen ter plekke te krijgen. Twee uit Wijk en Aalburg, éen uit Sliedrecht, éen uit Berkel en éen uit Capelle, en de dominees gewoon uit de stad. Dan blijkt de trein niet de rijden op die zaterdag, ook de weg is opgebroken, maar dankzij moeders, veel mobiel gebel en ge-app zijn we een uur later dan gepland toch allemaal bij de toren van de Goudse Sint Jan. We krijgen ieder een luisterapperaatje met veel te veel luistertekst. Het programma voor kinderen blijkt veel aardiger dan voor volwassenen. Maar de jongens weten het meeste al, blijkt, hebben opgelet bij geschiedenis. Even in de mantel van Erasmus, met muts, doet het wel goed voor een selfie.
We kregen geld mee van de kerkeraad en daarvan konden we poffertjes eten. Wat zijn die dingen zoet. En even ben ik zelf ook weer catechisant. Deden wij zoiets met onze dominee, destijds? Het idee! We praten aan tafel over de dingen van vandaag. Dus over gamen en apps, en over wifi en computerspelletjes. Ik leer veel bij. Kan éen van die jongens de volgende keer niet met me mee naar mijn telefoonwinkel als ik weer eens iets niet snap maar niet iets duurders aangesmeerd wil hebben? Zo draait het dus om, wie er onderwijs krijgt en wie het geeft. Ik denk dat Erasmus er van genoten zou hebben. Volgend jaar roepen we de jongeren weer bij elkaar. Op zondagmorgen. We worden er allemaal beter van.
Bert Kuipers