Een paar dagen geleden had de koning een gesprek met mensen die benadeeld zijn in de toeslagenaffaire. Vooraf was sprake van de eis dat de koning excuses moest aanbieden. Naar aanleiding van dat bericht bedacht ik dat iedereen die bij wat dan ook om excuses roept dringend bij zichzelf te rade moet gaan.

Want als om excuses gevraagd wordt dan moet degene aan wie ze gevraagd worden in de positie zijn om daadwerkelijk wat te doen waarmee een onrecht wordt rechtgezet. Anders is het niet meer dan een loos gebaar. En zijn de excuses niet meer dan de erkenning en bevestiging van het slachtoffer zijn. Dat moet je volgens mij nooit willen, hoe erg het ook is wat ze je hebben aangedaan.

Aan mensen moet recht worden gedaan. Ze waren slachtoffer maar ze worden eiser van gerechtigheid. Ze zijn geen slachtoffer meer. In de bijbel (de Psalmen) is het de koning die geacht wordt namens God daar garant voor te staan. Die functie, hoe symbolisch ook, heeft de koning bij ons dus ook nog.