De krant (Trouw) meldde vanmorgen op de voorpagina dat tijdens de Coronacrisis de Kerk kwetsbare mensen in de steek heeft gelaten. Volgens het artikel in Trouw hadden diaconale instellingen die hun doelgroep (ongedocumenteerden, daklozen en anderen) niet meer konden opvangen en daarom wilden uitwijken naar kerkgebouwen het lid op de neus gekregen. Want in de kerken waren ze alleen bezig met hoe ze de dienst op zondag konden laten doorgaan en met contact houden met de eigen gemeenteleden.

Ik weet dat de Kerk de hele tijd mensen in de steek laat, Corona of geen Corona. Als ik door de stad ga zie ik bijna onophoudelijk mensen voor wie de kerk wat zou kunnen betekenen. Het is maar een handjevol (niet allemaal vaste gemeenteleden) dat dan bij de kerk terecht komt.

Volgens het artikel zit de Kerk, net als de anderen, in een eigen bubbel: gemeenteleden geven wel vaak geld, maar ze hebben geen relatie met mensen aan de onderkant van de samenleving. Ja, inderdaad, ook de christenen hebben hun bubbel, maar de kerk is misschien net nog wat meer divers dan andere bubbels. Ja, inderdaad, de kerk schiet van alle kanten tekort, maar het beeld van een naar binnen gekeerde, vooral op het eigen belang gerichte club mensen wil ik niet waar hebben.