Aan tafel vertelt m’n Engelse rechterbuurman, begin twintig, hoe hij actief lid van een baptistenkerk werd nadat hij in een crisis kwam toen zijn prille voetbalcarrière door een knieblessure was afgebroken. Aan mijn linkerhand zit een jonge vrouw die met een Pakistaan gaat trouwen. In de huwelijksviering wordt ze Moslim. Ze gaat geen hoofddoek dragen, ze stelt zich voor als een liberale Moslima door het leven te gaan. Naast haar zegt een jonge arts dat hij atheïst is. Hij vertelt dat chimpansees ook voor elkaar zorgen dus dat moreel gedrag niet per se uit godsdienst voortkomt. En dat het Christendom goede dingen heeft voortgebracht, maar ook oorlogen heeft veroorzaakt.

Mensen die elkaar nooit eerder ontmoet hadden vertellen over wat hen drijft. Ik hoor het met verwondering aan.