Het woord ‘’me” heeft de ‘weg-met- dat- woord- verkiezing- 2015’ van het Instituut voor Nederlandse Lexicologie gewonnen. Twee jaar geleden was “kids” nog de overtuigende winnaar, maar van de keuze van dit jaar begrijp ik helemaal niets. Andere woorden schieten me spontaan te binnen. Koude rillingen krijg ik bij voorbeeld alleen al als ik denk aan het woord “groepsapp”. Daarentegen is “me hoela” weliswaar wat in onbruik geraakt, maar een tijdloze en sprankelende Nederlandse manier van uitdrukken, ook als treffende reactie op de uitverkiezing van “me.”
Een van de mooiste uitdrukkingen in het Nederlands, waarvan ik niet weet of er ergens op de aarde in enige andere taal bij benadering iets vergelijkbaars mee gezegd wordt, is het woord dat veel mensen een leven lang tot op hun sterfbed met ontroering kunnen uitspreken: “me moeder”.