We hadden afgesproken op het bankje voor de Coöp in de Zwart Jansstraat. De ander wist dat de Coöp lekkere koffie heeft. Vanwege de regen kwamen we binnen terecht. De ander kwam van het station waar hij had geïnformeerd naar de trein naar Appingedam. De man aan het loket had gevraagd wat een mens in vredesnaam in Appingedam te zoeken heeft.

We vonden het allebei een typisch Rotterdamse eigenschap dat wildvreemde mensen elkaar aanspreken of iets op te merken hebben, en dat je die gewoonte zowel bij “oude” als “nieuwe” Rotterdammers tegenkomt. Alsof we allemaal dorpelingen zijn die in de stad verzeild zijn geraakt. Die gewoonte moet gekoesterd worden, daar waren we het over eens.

De man aan het loket had ook nog gevraagd of de reiziger uit Appingedam een boerenmetworst voor hem wilde meenemen.