Het Franciscusziekenhuis schaamt zich niet voor zijn Rooms Katholieke wortels. In de hal is een kerststal met Jozef en Maria, de herders en de wijzen en het kindje Jezus. Alle bijna levensgrote gipsfiguren van een jaar of tachtig geleden, schat ik, toen de Rooms Katholieke scholen, tehuizen en instellingen hun beeldenrijkdom breed etaleerden. Ik vind ze niet mooi, de figuren, maar er spreekt een zekere onverstoorbaarheid uit, dat ze elk jaar weer worden neergezet, en dat is te waarderen.

Even verderop is het trappenhuis en zijn de liften. Tijdens het wachten is achter de aluminium schuifdeuren van de liften een geluid te horen, licht steunend en reutelend, dat me doet denken aan het blaten van schapen. Het schapengeluid is er niet alleen met Kerstmis, maar nadat ik de stal voorbijgegaan was en op de lift stond te wachten hoorde ik weer links rechts achter de schuifdeuren de schapen voorbijtrekken.

Achter de herder aan op weg naar het kindeke.