Testen en prikken
Op de crèche van de kleinkinderen was Corona rondgegaan. Alle kinderen moesten worden getest. Het jongste kleinkind, 5 maanden, bleek positief. Omdat wij in het afgelopen weekeinde hadden opgepast, met een bescheiden aandeel van mezelf, moest ik me gisteren laten testen. Voor de eerste keer, het voelde als een nederlaag. In de teststraat werd ik uitvoerig op de hoogte gesteld van wat ik
allemaal zou kunnen gaan voelen en beleven, van kokhalzen tot tranende ogen. Dat viel allemaal erg mee.
Vanmorgen kon ik via DigiD inloggen om de uitslag te vernemen. Het DigiD wachtwoord bleek niet meer te kloppen, hetgeen de stemming al wat koortsig maakte. Tenslotte greep ik de telefoon en kreeg de uitslag: negatief. Een kwartier later werd ik door iemand anders van de GGD opgebeld. Ik dacht met de mededeling dat de medewerker die ik eerder had gesproken wel eens positief en negatief door elkaar haalt. Maar de dame kondigde me de uitslag van de test aan.
Daarbij hield ze duidelijk even in voordat ze het beslissende woord uitsprak, alsof ik als deelnemer aan het Songfestival op de aan mij toegekende punten zat te wachten. Ik zei dat ik het al wist, maar dat ik toch erg blij was met de bevestiging. Dus kan ik zondag naar de kerk en daarna zo gauw mogelijk naar de priklocatie voor een vaccin.