Onlangs waren op achtereenvolgende woensdagen drie colleges over de toekomst in het t.v. programma van DWDD. Presentator/professor Robbert Dijkgraaf behandelde achtereenvolgens ‘leven,’ ’technologie’ en ‘informatie.’ De toekomst bestaat al, maar voornamelijk nog in laboratoria. Het is een kwestie van tijd en dan zitten we er zelf middenin.

Of die toekomst beangstigend is? Wat me bezorgd maakt is het adagium: ‘als we het kunnen, dan maken we het’ zonder de vraag vooraf of we het ook willen. De wetenschappers die aan het woord kwamen waren nuchter en verantwoordelijk en leken wel degelijk na te denken over de vraag of we wel 180 jaar willen worden.

Van de uitleg over de duizelingwekkende ontwikkelingen is me een ding bijgebleven. Het lijkt alsof ongeveer alle vondsten het principe hebben dat wordt begrepen en nagemaakt wat in de natuur al
voorhanden is. Het komt er dan vooral op aan om wat al bestaat iets beter te maken. Ik denk aan een uitspraak van de middeleeuwse theoloog Thomas van Aquino: “gratia non tollit, sed perficit naturam.” Wat betekent: de genade vernietigt niet de natuur maar vervolmaakt haar.

Of wetenschap ook iets met ‘genade’ van doen heeft, daar komt het dan op aan.