Van een Nederlandse cabaretier, ik meen Theo Maassen, heb ik wel eens een tekst gehoord over koningin Beatrix (het is dus al van even terug). In die monoloog maakte hij korte metten met alle regels die ooit golden voor de bejegening van het staatshoofd, de aantasting van andermans eer en simpel fatsoen.

Het was helemaal niet grappig, wel opmerkelijk. Want het was de vaststelling dat zaken als majesteitsschennis, belediging van autoriteiten en lastering van God er bij ons niet meer toe doen. Er zijn daar geen grenzen meer die overschreden kunnen worden, geen taboes.

Als nu de Nederlandse moslimgemeenschap boos is vanwege spotprenten of grappen over de profeet dan is de Nederlandse verworvenheid dat alle taboes afgeschaft zijn bij hen nog niet aangekomen. Dat is niet zo raar: er zijn genoeg andere Nederlanders die bij zo’n tekst als die van Theo Maassen kunnen blozen van schaamte of paars aanlopen van verontwaardiging.

In de Tweede Kamer werd er gisteren hevig over gedebatteerd naar aanleiding van een petitie om belediging van de profeet te verbieden. Het is niet gepast, zo werd terecht op de petitie gereageerd, om een verbod op belediging te bepleiten net nadat een leraar in Frankrijk is onthoofd en een leraar in Nederland is ondergedoken. Het is goed om te benadrukken dat meningsvrijheid, het recht om met je overtuiging of geloof voor de dag te komen, het ook voor moslims mogelijk maakt om hun geloof vrij en open te belijden en dat dit recht ook een keerzijde heeft: dat een ander van jouw geloof of van je profeet mag vinden en zeggen wat-ie wil.

Aan de andere kant moet men niet doen alsof Nederlanders met een verlichte geest verheven zijn boven de Moslims die dat stadium van verlichting nog moeten leren. Er zijn nog genoeg taboes, meestal nieuwe, waar niemand aan mag komen. Het taboe van de onbetwistbaarheid van de Holocaust. Of het taboe op de onbetwistbaarheid van de vrijheid van meningsuiting zelf. Iets kan voor een mens heilig zijn. Aan dat heilige zijn altijd taboes gekoppeld, als om de heiligheid te markeren. Dat iets voor iemand heilig kan zijn en dat daar niets op tegen is, al mag je ervan vinden wat je wil, lijkt me een te verwerven inzicht.