Naar de expositie met foto’s van Kees Molkenboer, waarover ik schreef, kwamen veel mensen kijken, ook Maaskanters, maar vooral uit het Oude Noorden. Een oude buurvrouw wist nog van alles over de Molkenboeren te vertellen. Anderen kwamen met verhalen over de personen op de foto’s, de reus van Rotterdam, de man met een korst brood in de hongerwinter.

Afgelopen dinsdag aan het einde van de bijeenkomst van Dijckhove (die tegenwoordig in Atrium is) vertelde ik over de Rotterdamse foto’s van Molkenboer, waaronder één uit de jaren vijftig van de man die op zijn hoofd staat met een sigaar in zijn mond. “Oh,” zei meneer Gerrits, “maar dat is ome Flip, die getrouwd was met de zuster van mijn moeder, tante Suzan. Oom Flip woonde in de jaren vijftig in de Vletstraat, vlakbij het Zwaanshals. Hij stond met appels en peren op de markt en als hij teveel gedronken had kon hij rustig een half uur op zijn kop blijven staan.”

Men doet en denkt groot in deze stad, maar eigenlijk is Rotterdam een dorp.