Jaren geleden zocht ik Erik Maan op toen hij in het wijkcentrum in Crooswijk actief was. Rond een tafel zaten wat mensen op leeftijd koffie te drinken, ze keken er niet al te vrolijk bij. Erik Maan vertelde dat de Crooswijkers nog steeds nijdig waren omdat “hun kerk,” de Koninginnekerk door de slopershamer was vernield en dat namen ze de Hervormde gemeente Rotterdam Centrum hun leven lang kwalijk.

Deze week is het vijftig jaar geleden. Op 31 december 1971 was de laatste dienst in de Koninginnekerk. De kerk was propvol en de gemeente kreeg er van de dominee van langs dat ze er nu, bij het afscheid, allemaal opeens wel waren. Waar de kerk stond werd later de Koninginnetoren gebouwd, niet het mooiste gebouw van Rotterdam. De Koninginnekerk was wel mooi. Een groot sierlijk gebouw, twee ranke torens met koperen koepels. De kerk stond op de kop van de Spiegelnisserkade, een van de meest markante punten in de wijk, de parel van Crooswijk. En het gebouw met de beste akoestiek van Rotterdam. Gebouwd in 1907 door de Rotterdamse architect Hooijkaas. Op de Admiraliteitskade staat het kantoor dat eens het bureau van Hooijkaas was, binnen is een gebrandschilderd raam met een
afbeelding van de Koninginnekerk.

De “gecommiteerden” (nu kerkrentmeesters) van de Hervormde gemeente hadden besloten dat alle gemeenten in de stad het onderhoud van hun eigen kerken moesten dragen. De Crooswijkers waren geen grote kerkgangers en gemiddeld niet kapitaalkrachtig, daarmee was het lot van de Koninginnekerk beslecht. In 2012 werd de Koninginnekerk verkozen tot ‘mooiste gesloopte kerk van Nederland.’ Een zure
eer.

Ik heb een bijbel, ooit gekregen, met “Koninginnekerk” in gouden letters op de omslag en een muntje met een afbeelding van het orgel. De boze Crooswijkers hebben groot gelijk. Het is eeuwig zonde.