Je kunt zien dat het herfst is. Niet dat de bladeren al uit de bomen vallen, het is de manier waarop mensen door de stad gaan. Ook als het niet regent gaan ze gehaast, alsof ze zo kort mogelijk buiten willen zijn.

Iemand heeft z’n hond een dekje opgedaan.

Ik vraag me af of honden het prettig vinden om te worden aangekleed. Het doet er niet toe: het baasje maakt uit wat de hond prettig vindt. Mijn paardenklanten zeggen dat hun paard het koud heeft. Ik denk: je hebt het zelf koud omdat je niet gewend bent buiten te zijn.

In Amerika fokken ze paarden die lijken op de paarden uit tekenfilms. Met een beetje handigheid en wat geduld heb je het in een paar generaties voor elkaar. Een paard als een karikatuur zoals ze op de tekentafel van de Disney studio gemaakt worden. Dunne benen, licht naar buiten puilende ogen, een diepe kuil tussen neus en voorhoofd, staart en manen met een slag.

Ik vind het walgelijk, maar het is selectieve verontwaardiging: mensen modelleren dieren al eeuwenlang naar hun smaak en behoefte.