Advent
Tweehonderd jaar nadat men voor het laatst de graftombe geopend had waarin volgens overlevering Jezus na zijn dood neergelegd zou zijn is opnieuw onderzoek gedaan. Daaruit blijkt dat de steen die het graf afsluit veel ouder is dan verondersteld. De steen is in het jaar 345 op die plaats gelegd. De Romeinse keizer Constantijn liet in die tijd boven de grafsteen een kerk bouwen, in de twaalfde eeuw verving men die voor de Heilig Grafkerk, een van de grootste bedevaartsoorden van de christenheid.
Iets is er misgegaan in de afgelopen tweeduizend jaar. De kerk van het heilige graf in Jeruzalem is daarvan een symbool, of zou je kunnen zeggen: daar is het met het misgaan goed begonnen. Jezus heeft aan zijn leerlingen de Heilige Geest gegeven. Daar zouden ze het mee kunnen doen: zo leven als hij het had voorgedaan. Maar de mensen moesten er zo nodig een ding, een apparaat, een kerk, een instituut van maken.
Advent kun je zo verstaan dat het elk jaar weer opnieuw begint. Met bijna niks: de verwachting dat er iets op komst is, anders wordt. Hier begint het, bij mij, in mijn leven. Je moet het bij jezelf zoeken, niet in een instituut, een autoriteit, een ding, een leer of zelfs in een kerk.