“Dominante cultuur”
Of premier Rutte het woord ‘dominante cultuur’ noemde zondag in zijn optreden in het t.v. programma Zomergasten weet ik niet meer, maar hij bedoelde wel iets dergelijks toen hij zei dat Nederlandse Turken zich aan te passen hebben aan de Nederlandse cultuur. Hij vindt dat er normen gesteld moeten worden. Dat wil zeggen: het moet duidelijk zijn welke manier van leven in Nederland geaccepteerd is en ook wat niet geaccepteerd wordt.
Rutte heeft een hekel aan ‘multiculti,’ een samenleving waar alle culturen die de mensen meebrengen naast elkaar bestaan. Als je van het samenleven van mensen in een land iets wilt maken dan moeten de mensen het in grote lijnen eens zijn hoe dat leven er uit ziet. Hoe iemand vindt dat het leven eruit moet zien komt voort uit opvoeding en onderwijs en uit het voorbeeld van anderen.
Het probleem lijkt me dat er nauwelijks zoiets bestaat als een cultuur waarvan de meerderheid vindt dat die voor iedereen geldt. Als dat ter sprake is dan komt het vaak niet verder dan: “hier zeggen we wat we vinden, ook als we daar iemand anders mee voor het hoofd stoten.” Dat er een achtergrond is voor de vrijheid die men hier belangrijk vindt, dat het voortkomt uit een opvatting van de mens waarin de een evenveel waarde heeft als een ander en zijn mening dus ook.
Dat is niet zomaar ‘onze’ cultuur. Dat hebben we In Nederland door schade en schande geleerd en kost nog eens evenveel moeite om eraan vast te houden. Het zijn niet alleen sommige Turkse Nederlanders die daar moeite mee hebben.